« keer terug

lonely rider in an Italian spider

Afdeling : Beringen

Lonely rider in an italian spiderrondrit - Noord-Italiaanse meren (mei 2016)

Om dit clubblad wat voller te maken, wil ik jullie meenemen over “de grenzen heen”, zoals ik de vorige jaren ook al heb gedaan met de 500L naar Zug in Zwitserland, met de SEAT naar Bardolino in Italië en naar de Glossgockner in Oostenrijk en nu met de Alfa Spider naar de Mille Miglia en de Noord-Italiaanse meren.

Woensdag - dag 1 : 4 dagen voor de eigenlijke start van de toer “Noord-Italiaanse meren”, ben ik al vertrokken om de sfeer van de  Mille Miglia te ontdekken. Met een tussenstop aan het inmiddels welbekende adres aan Lago Maggiore (B&B VillaViola) verloopt de eerste dag van 904 km zonder enig probleem. Wel al een eerste teleurstelling : de Gotthardpas was gesloten. Telkens ik deze route neem, pak ik een foto van de oldtimer op de top van de Gotthard (de 500L en de Seat Coupé had ik al, beiden in de mistbanken). ’t Zou dus een mooi plaatje geweest zijn om de Alfa Spider daar ook te spotten; zal dus voor een volgende keer zijn. Het alternatief, de tunnel, is een saaie bedoening (en ook koud). Maar we klagen niet : geen druppel regen gehad en dus open gereden. Na de tunnel is het nog 150 km voor mijn eerste tussenstop : Curiglia. Tijdens de nacht heeft het flink geregend, dus dat belooft voor de eerste dag Mille Miglia !

Donderdag - dag 2 : na een uitgebreid ontbijt, vertrokken om 8u15. De baan ligt nat en verwittigingsborden voor gevallen takken en olieplekken, doen me ‘voorzichtig’ de afzink nemen. Mijn broer ophalen in Aeroporto Malpenza en na een rit van 252 km in de regen, bereiken we om 13u onze B&B in Desenzano. We laten de Spider onder de beschutting van de carport bekomen en bestellen een taxi om ons 1 km verder te brengen in het centrum van Desenzano. Wegens de drukte van de MM, en de bijhorende wegomleidingen, is dit een enige oplossing om droog en snel op de afgesproken plaats te geraken (we worden afgezet, net aan het terras waar Chris en Chantale al plaats hebben gereserveerd, op 200m van het podium waar de deelnemers kort worden voorgesteld). Ondanks dit hondenweer, is de belangstelling groot en zitten de overdekte terrasjes vol – vooral als beschutting tegen de regenvlagen !). Toch wat foto’s en videobeelden kunnen maken. Chris en Chantale zijn met de Vespa gekomen en waren kletsnat bij de aankomst. Enkele alcoholische drankjes geven bij dit kille weer een warm gevoel. We blijven ter plaatse tot de laatste deelnemer is gepasseerd. ‘s Avonds gaan we op advies van onze B&B gastvrouw, naar een prima restaurant; ook met verwarmd terras. Het eten is ook subliem. En de after drank is zeker piccobello : New Island iced tea – een echte opkikker !

Vrijdag - dag 3 : start onder een blauwe hemel en met een prachtige zon. Ideaal om met de fiets (gratis ter beschikking gesteld van de B&B) naar Desenzano en Sirmione te bollen. In de namiddag pakken we de Spider en neem ik mijn broer mee naar de bekende plaatsen Bardolino – waar ieder jaar op de laatste zondag van april de Italian Parade plaatsvindt en Garda met zijn mooie lungomare en pittoreske terrasjes en ‘centro storico’. We vergeten de innerlijke mens niet te verwennen met overheerlijke ‘gelato’, andere ‘dolce’ en bijhorende drankjes. Vrijdag = visdag; onze Chris herinnert zich nog een prima hotel/restaurant waar we ‘spigola al salte’ moeten eten. Het lekkere eten wordt weggespoeld met een aangepast wijntje en nadien met (voor de chauffeur : 1 New Island iced tea – ik heb de smaak te pakken !).

Zaterdag – dag 4 : we zijn goed gehumeurd, de zon is weer van de partij en aan de hand van de bekomen route die de deelnemers van de MM rijden, zullen we naar een plaatsje zoeken, om de deelnemers, morgen – zondag -  nog eens te kunnen bewonderen. Na heel wat speurwerk, richting Brescia en Parma, vinden we enkele geschikte plaatsen. Daarna gaat het richting Limone sul Garda, mijn overnachtingsplaats voor de volgende 7 dagen met de club. Via kleine bergwegen en enkele passen rijden we terug naar onze B&B. ’s Avonds gaan we met de fiets naar Desenzano om de inwendige mens nog eens te versterken in een typisch Italiaans restaurant.

Zondag – dag 5 : na het ontbijt, koffers pakken en voor onze Chris zijn laatste dag in ‘bella Italia’ (de zon schijnt nog steeds op onze bol). Om 10u vertrokken aan de B&B, richting Brescia en Bergamo. Hier staan we gedurende 3u langs de baan – en we zijn niet alleen; van overal komen ze afgezakt, jong en oud om de deelnemers van de Mille Miglia aan te moedigen – op zijn Italiaans, met getoeter en handengeklap. De chauffeurs worden aangespoord om sneller te rijden, ook de politie aan de ronde punten of op kruispunten zijn wild enthousiast. Om 15u wordt het hoogtijd om de rit naar Aeroporto Malpenza te maken; om 17u gaat de vlieger in de lucht. Net op tijd gearriveerd en dan zelf teruggekeerd via de snelste manier (open rijden en autostrade). Om 20u aankomst in ’t hotel Limone sul Garda, waar iedereen van de groep nog niet is toegekomen. Vandaag 538 km onder de wielen, wel vermoeiend, maar door het open rijden, zoveel plezanter.

Maandag – dag 6 : rustdag voor onze vierwielers; we gaan onze thuisbasis Limone, te voet ontdekken. De wereldvermaarde serres waar de limoenen groeien, zijn de moeite waard om te bezoeken. Op één van de gezellige terrasjes aan ’t water genieten we van enkele verfrissingen.

Dinsdag – dag 7 : op het programma staat het Mille Miglia museum in Brescia. Er wordt zoveel mogelijk in groepjes gereden; het roadboek is zeer beknopt en de meeste deelnemers hebben natuurlijk ook een GPS aan boord van hun oldtimer; dus dat helpt; zeker als je alleen rijdt en je hier of daar nog een mooie foto wenst te nemen. Het museum viel eerlijk gezegd wat tegen : hier en daar waren enkele lege plekken van wagens die net de MM hadden gereden en de grote collectie Porsches was weggehaald, (wegens stopzetting sponsoring?). De terugrit met mijn ‘freccia argenta’ en 3 Porsches, verliep via de smalle bergweggetjes en langs kleine dorpjes; en de tussenstop, bij een klein meertje, gaf ons de gelegenheid om de ware pizza te ontdekken. ’s Avonds mogen we aanschuiven voor het Italiaanse buffet in de kelderverdieping van ons hotel; echt top!

Woensdag – dag 8 : een serieuze rit van de “Noord-Italiaanse meren” wordt ons vandaag voorgeschoteld. Uiteraard verloopt alles via kleine wegen en smalle centra, langs beeldmooie vergezichten met steeds de weerkaatsing van de een of andere berg op de achtergrond of door en langs grote wijngaarden. Ik rij het grootste gedeelte van deze rit alleen omdat ik geregeld stop voor een foto. Zo ben ik ook aan het Iseomeer geraakt, met het grootste eiland van Italië – Monte Isola. Daar waren ze volop bezig met de voorbereidingen van het kunstwerk van Christo : een plastieken constructie verbindt het eiland Monte Isola met het vaste land. Op die manier kan je ‘wandelen op het water’.

Donderdag – dag 9 : na 2 dagen rondtuffen krijgen we opnieuw een ‘autoloze’ dag aangeboden: we hebben de keuze uit een lange boottocht (overzet Limone naar Garda van 3u), met 3u vrij bezoek aan Garda en dan terug met de boot Garda/Limone opnieuw 3u) ofwel een korte bootovertocht met bezoek aan een olie- en een wijnboer. Ik kies voor de eerste optie en met het zalige zomerweer is dit zeker geen straf!

Vrijdag – dag 10 : op het originele programma staat een uitstap naar Sirmione en Verona, met bezoek van het Centro Storico, maar blijkbaar heeft niemand zin om deze laatste stad te bezoeken. Ik had echter vernomen van Chris, onze ‘social media’ beheerder, dat je net voor Verona een privé museum kunt bezoeken dat zeker de moeite waard is : het Museo Nicolis. En ik heb er geen spijt van. Naast een oldtimer collectie van enkele honderden wagens, motoren, scooters en fietsen, ontdek je hier ook de geschiedenis van de fotografie, de typmachine, het draaiorgel en een exclusieve collectie van F1 stuurtjes. Alles is ondergebracht in een modern gebouw verdeeld over een drietal verdiepingen.

Zaterdag – dag 11 : na het ontbijt wordt er afscheid genomen en rijd ieder op zijn eigen manier ‘huiswaarts’. Ik had gehoopt om de legendarische Passo di Gavia en Passo di Stelvio op en af te rijden, maar de Gavia bleef sowieso gesloten en vrijdagavond was er nog een lawine op de Stelvio en daarom bleven de slagbomen hier ook dicht; spijtig, zal voor de volgende keer zijn ! Even de afslag genomen van Samnaun, het taxfree paradijs, de nodige inkopen gedaan om Limoncello te maken en dan verder gereden richting Gasthof Spullersee in Wald am Arlberg, het hotelletje waar onze groep haar eerste overnachting had doorgebracht. Blijkbaar was dit zeer goed meegevallen.

Slapen in de sauna: ja, dat heb ik gedaan. Het hotel was compleet vol, maar na wat aandringen toverde de patron de grote saunaruimte om tot mijn slaapvertrek. Een lekker doucheke gepakt, nadien met de benen onder tafel voor een typisch Oostenrijks 3 gangen menu : een helderbouillonsoepje met ‘bäckerbsen’, een ‘grill teller’ met frietjes en als dessert een ‘apfelstrüdel’ en dat allemaal doorspoelen met 2 ‘Weissenbier’. Als slaapmutsje nog 2 Jägermeisters gedronken en dan onder de lakens. Piccobello geslapen.

Zondag – dag 12 : na ’t ontbijt, bij ’t vertrek om half 9 schijnt de zon al, dus kapje open en via de Oostenrijkse landelijke banen richting thuisbasis. Ze voorspelden voor Zuid Duitsland wel heel erge onweders en veel regen, eventueel gevolgd door hagel – in de regio die ik moet doorrijden zijn er die dag 4 doden gevallen wegens de talrijke overstromingen. Vele files, omleidingen en ongevallen zorgden voor immense vertraging. Na 3u had ik amper 30 km gereden en ben dan bij de eerstvolgende mogelijkheid verandert van route, richting Bodensee – bekend terrein. Onderweg opnieuw files wegens wegenwerken, ongevallen; kortom, mijn gemiddelde snelheid ging de dieperik in. Pas tegen half 9 in Luxemburg voor mijn eerste ‘lange’ stop (20 minuten). En om te eindigen, eens de Belgische grens over, opnieuw in de regen !!! ’t Was half 11 toen ik de oprit opreed.

Samengevat : 4010 km op 12 dagen, waarvan 10 dagen gereden met een gemiddeld verbruik van net geen 8 L en zonder enige problemen.

Veel hoogtepunten tijdens deze verlengde trip :

de Mille Miglia belevenis

buiten de 2 dagen met rotweer, konden we 10 dagen volop genieten van ‘het open rijden’.

de boottrip Limone – Garda met bezoek aan Garda en Bardolino

de belevenis van het rijden op de vele bergweggetjes

het museum Museo Nicolis in Verona

 

met dank aan de organisatoren

ivo (1969)

« keer terug