« keer terug

Verslag van Donauwalzer

Afdeling : West-Vlaanderen

Donauwalzer.

Dag 1: Start van onze 14 daagse. Afspraak om 12u30 aan het Maybach museum te Neumarkt. De meesten onder ons hadden elkaar al ontmoet in een Hotel in Greding de dag voordien. Na een kleine voorstelling van Geert ingeleid door het belletje van Myriam mochten we het “privé” museum gaan bezoeken waar we veel te zien en te lezen kregen over het leven van “hoofdzakelijk”  motoren bouwer Wilhelm Maybach °1846 U1929.

Na ons bezoek aan het museum werden we getrakteerd op een tas koffie met gebak waarna we ons roadbook ter hand moesten nemen om naar Greding te rijden waar we om 18uur afspraak hadden in het kleine parkje langs de vestingmuren naast het hotel voor een verwelkomingsaperitief en de officiële voorstelling van onze 14 daagse trip door Duitsland, CZ, A, SK en H.

 

Dag 2: Van Greding naar Passau ±325km

Deze rit zou ik liever willen omschrijven als de Tettenrit: want heel wat dorpjes die we in de voormiddag langs de immense hopvelden voorbij reden eindigden op tetten. Via het Altmühltal naar Kloster Weltenburg  aan de Donau waar we ons aldaar moesten laten overzetten met een kleine veerpont (1 auto/overtocht)  jammer genoeg hadden de meesten wat weinig  geduld en reden liever 25km rond, jammer, want het was eens iets anders dat men waarschijnlijk nooit meer zou kunnen meemaken : een pond die met de hand wordt voortgeduwd door de sterke stroming van de Donau, in een vallei en met Bayerische muziek op de achtergrond van een plaatselijke fanfare Idyllisch. Na het bezoek aan het klooster waar ze volgens Geert de eerste bierbrouwers van Europa (wat ik als Belg niet wil geloven) zijn we via een biergarten richting Passau gereden.

Om 19u hadden we een afspraak in de loge van het hotel, waarna we met het busje van Geert naar een restaurant langs de Donau werden gebracht.

 

Dag 3: Bayrisch und Böhmertour ±280km van Passau naar Melk.

Met deze toer doen we drie landen aan nl.: D, CZ en A. Wat ons opviel tijdens deze rit, was dat de landwegen in D ruim en verzorgd waren, in CZ smaller en onverzorgd en in A smal en verzorgt. Idem voor de woningen erlangs. De start van deze rit werd wat vertraagd door een akkevietje van Maria, zij had nl. haar auto sleutels in de koffer van haar steeds blikkende zwarte Mercedes uit 1966 met gouden ster laten liggen. Dus Maria en Sylvain konden niet vertrekken. Enkele handige Harry’s hebben dan maar het slot eruit geboord met de morele ondersteuning van de ganse solidaire groep om de koffer te kunnen openen zodat we na nog geen uurtje konden vertrekken. Vandaag was het de ganse VM bewolkt gebleven tot wanneer de zon in de NM erdoor kwam, werd het zo warm, dat we tevreden waren dat we rond 18uur het familie hotel te Melk hadden bereikt.

 

Dag 4: Vandaag Wachauertoer van ±120km in de omgeving van Melk stroomafwaarts langsheen de Donau.

Gelukkig, omdat het zo warm was, was het vandaag maar een korte rit. Via alle soorten wegen met zelfs enkele km’s onverharde bosweg zijn we naar oversteekplaats gereden waar we ons konden laten overzetten met een op zonnepanelen aangedreven overzetbootje. In de NM zijn we terug richting Melk gereden langs verschillende haast middeleeuwse dorpjes met soms wel erg smalle straatjes.

 

Dag 5: Mariazeller-Voralpentour ±150km terug een warme dag 32°C

Langs Mank reden we flirtend met de Mariazeller smalspoorlijn (760mm) met 19 imposante viaducten en 21 tunnels naar een hoogte 868m waar er volgens de verkeersborden nog beren zouden leven in de bossen. Eenmaal terug de daling te hebben ingezet, zijn we langs een bedevaartsoord gereden waar we een kerk zijn gaan bezoeken van 85m bij 30m met heel wat verzilverde ornamenten ter ere van Maria “Muter Austria” die volgens de legende een rotsblok in twee had gekloven die de weg versperde voor de biddende pelgrims. Daarna zijn we via mooie bergwegen en langs nu wel de typische Oostenrijkse gedeeltelijk houten huizen inclusief bloembakken naar een hoogte van 1300m gereden waarna we langzaam dalend terug naar Melk in de Donauvallei zijn gereden.

 

Dag 6: Officiële verlofdag in Oostenrijk, dus ook een vrije dag voor ons al hoewel:

Als jullie Geert en Myriam al kennen, hadden ze er toch iets op gevonden om ons in de late namiddag alsnog bij elkaar te krijgen en onze vrije dag aangenaam te kunnen afsluiten met een gezellig aperitief onder de bomen ergens naast een eiland in de Donau.

 

Dag 7 Deze noem ik de "Heiligenkreuzrit" Van Melk naar Wenen ±250km

Zet de koffie alvast klaar want vandaag laten we (m)Melk voor wat het is. Na een stevig ontbijt zet de oldtimercaravaan aan voor een volgende bestemming Wenen. Iedereen paraat (of toch niet), onze vaste verslaggever Kris kampt met klein probleem (olielek koppeling) besluit voor alle zekerheid eerst de garage op te zoeken. Dit is al de 3° vallende ster na Gilbert (remprobleem) en Maurits (probleem versnellingsbak) - misschien een tip voor Kris, was het niet beter geweest om deze reis met de MG te maken? (Had zich dan zeker geen zorgen hoeven te maken voor wat olieverlies...) Soit, de rit dan, eerst langsheen de velden om vervolgens wat afkoeling te vinden doorheen het mooie Wienerwald. Het is al gauw middag, tijd om de inwendige ik wat te versterken en daarna de rit verder zetten via Heilgenkreuz met zijn mooie klooster. Sommigen onder ons nemen de tijd om het klooster te bezoeken, echter, geen nood voor wie deze afslag gemist heeft want eventjes later komen we terug voorbij. ... Heiligenkreuz om dan verder door te puffen richting Wenen, de eindbestemming van deze opnieuw mooie dag (met dank aan Myriam en Geert). Aangekomen in ons hotel, onze verblijfplaats voor de volgende 2 dagen is iedereen nog steeds op post, ook Kris en Ann, de wagen achter gelaten voor reparatie in de Mercedes garage om de hoek, waar deze na het weekend hersteld zal worden (gelukkig, zodoende kan ik de verslaggeving voor de volgende dagen terug kan doorgeven) (Hugo)

 

Dag 8: Gepland bezoek aan Wenen met de bus:

Om 10uur moesten we allen klaar staan aan de aula van het hotel om met de bus Wenen te bezoeken.

Het zou G & M niet ontgaan om terug voor ons een verrassing te zorgen nl.: nen Oldtimerbus dan nog wel en nog ne speciale:

Een Setra Panoramabus  uit 1967, 12000cc handgeschakeld 8 Vitessen  en waarvan er slechts twee gebouwd werden,  de onze als Austrobus in het tweede grootste busunternehmen van Oostenrijk DR. Richard en de andere die te vinden is in het Setra museum te Ulm.

Met onze bus en de deskundige informatieve uitleg van Geert (bijna nen Ambassadeur van Oostenrijk) zijn we langs de meest interessant gebouwen gereden met af en toe een klein uitstapje waar onze chique bus niet langs kon.

Tijdens de middag, zijn we gaan eten in buffet vorm in het hoogst ronddraaiend restaurant van Oostenrijk de Donauturm. In een 1/2uur tijd een 360° panoramisch zicht op 160m boven Wenen. Impressionant maar niet voor iedereen. In de NM zijn we nog wat gaan rondrijden in de stad, een markt bezocht om dan via Schloss Schönbrunn terug te keren naar ons hotel voor het avondmaal.

Vandaag was het wat bewolkt en konden we best een trui gebruiken om de kou in en buiten de bus te kunnen verdragen.

Voor de rest was het een geslaagde dag en voor ons de beste en snelste manier om Wenen te bezoeken.

Rond een uur of 7 waren we terug om daarna aan het buffet te gaan aanschuiven voor het avondeten.

 

Dag 9: Vrije dag in Wenen:

Een dag om eventueel zonder begeleiding Wenen te bezoeken of een ritje met de wagen.

Een deel van onze  groep heeft Wenen bezocht met de U-bahn 24uur ticket aan 7€/p voor metro en tram, sommigen hebben rondgereden met hun bolide en per toeval een plaatselijke oldtimer meeting bijgewoond waarbij ze de prijs van verste oldtimer hebben weggekaapt (juist of niet??) en de oudere onder ons zijn gewoonweg in het frisse hotel gebleven want het wat terug na een koele dag van gisteren terug verschrikkelijk warm.

Dag 10: Wenen – Budapest ±280km (A – SI – H)

Via de S1 naar de A4 hebben we Wenen verlaten  om na een 15 tal km’s de gewone wegen te nemen richting Budapest. Halfweg de route hebben we een gratis veerboot genomen om onze weg doorheen Slovakije te vervolgen richting Hongarije. Omdat er maar een 15tal voertuigen op de boot konden, hebben enkele vrienden onder ons een latere boot moeten nemen.

Voor het eerst  kunnen we  kennis nemen van de niet al te beste staat van de Hongaarse wegen die ons langs immens grote velden met zonnebloemen, granen,

koolzaad, bossen en af en toe een klein dorpje loodste. Ongeveer een 20km voor Budapest hebben we de autosnelweg moeten nemen om ons mooi Holiday-Inn hotel te kunnen bereiken.

 

Dag 11: Bezoek aan Budapest:

Weer hadden Myriam en Geert een verrassing voor ons, dit maal nen fel groene Ikarus Cabrio bus.

Met deze bus zijn we omstreeks 10uur vertrokken naar Budapest waar we zoals in Wenen onder deskundige uitleg maar ditmaal door een Hongaarse gids door de stad werden gereden met in de voormiddag een bezoek aan een overdekte markt te vergelijken met die van Barcelona, een uitstapje aan het  heldenplein en het Vissersbastion om daarna lekker te gaan eten in een restaurant gelegen kort bij de Donau en de hoofdstraat die Buda doorkruist.

In de NM hebben we nog Buda bezocht om daarna onze hete dag af te sluiten met een rondvaart op de Donau en nadien  met onze cabriobus terug te keren naar ons hotel.

 

Dag 12: Vrije dag in Hongarije

Wij hebben deze hete dag ingevuld met een bezoek aan het Balatonmeer, het meest zaligste meer waarin ik ooit van mijn leven heb in gezwommen; zeker een aanrader voor mensen met kleine kinderen die in hartenlust kunnen spelen in het bijna eindeloze ondiepe water met een zachte zandbodem.

Om 19u waren we terug voor avondeten in buffetvorm.

 

Dag 13: Van Hongarije terug naar Oostenrijk ±600km

Op tijd vertrekken was de boodschap; de rit was lang en ze voorspelden een warme dag.

Via landelijke wegen “2de rangs wegen” gereden en hebben we nog eens goed kunnen profiteren van de uitgestrekte akkerbouw waar onze boeren depressief zouden van worden.

Op een bepaalde plaats was de weg zo slecht dat de bestuurder moet stoppen om ook eens van de omgeving te kunnen bekijken. Omdat dit stuk weg als slecht was aangegeven in ons road book en een Engelsman met koelings problemen, hebben er verschillende onder ons dit deel van de trip links laten liggen en zijn rechtstreeks via de autostrade naar Gmunder gereden, jammer, want het uitzicht vanaf het hoogste punt van deze weg was adembenemend mooi: een overgoten Donau vallei met wijngaarden, bossen en akkers en daarin als een slang bewegende de Donau.

De eerste 150km en de laatste 30km zijn we via landelijke wegen gereden de rest was langs de autobahn maar bij dit weer (32°C) was dit geen pretje, maar naar de traditie van M&G werd deze rit terug beloond door op het einde van een weg een prachtig hotel langs de Traunsee en bijna tegen de flank met gedeeltelijk met  dennenbomen beboste ruwe hoge berg. Een hotelleke zoals in de boekskes.

Door een ongeval op de autobahn, waren wij maar net op tijd voor het avondeten.

 

Dag 14: Gmunden tour ±160km

Vandaag gaan we na de reparatie van de oudste vallende ster wat toeren in het merengebied van Salzkammergut ten oosten van Salzburg.

ia soms wel smalle baantjes en Alpen weiden rijden we langs de Attersee, Mondsee en de Wolfgangsee, de ene al wat mooier, groter, dieper en wat toeristische dan de andere.

Voor de mensen die wat aandachtiger waren en het roadbook op voorhand hadden gelezen, zijn we in de omgeving van de Mondsee de gele kerk met twee torens voorbij gereden waar Herr Von Trap met zijn zeven kinderen uit de film Sound of Music huwt met hun gou-vernante Maria.

Op ongeveer 30km van onze eindbestemming zijn we bij toevallig een samenkomst van PUCH tegen gekomen, niet de welgekende brom-mertjes met hoog stuur uit de jaren 60 tot 80 maar heuse kleine 4x4 voertuigjes voor klein transport hoofdzakelijk van het Oostenrijkse leger.

Nabeschouwing:

Geert & Myriam hebben veel energie en vrije tijd opgeofferd om deze reis tot een goed einde te brengen, het roadbook was perfect, de stadsbezoeken waren grandioos en goed uitgekozen hotels waren de pijlers voor deze geslaagde Donauwalzer Oldtimervakantie.

Bij deze, en in naam van alle medereizigers, danken wij nogmaals M&G voor deze geslaagde 14 daagse.

(Kris)


« keer terug